Kendim tuttum ateþi, ondan yanar ellerim Cehennem azabýný yaþarým bile bile Her gece bir mýh gibi çakýlýr hayallerim Ben çarmýha gönüllü koþarým bile bile.
Ayýrt edemez oldum tatlý ile acýyý Bu yüzden hiç keyfim yok tadým yok artýk benim. Anlayamaz olmuþum yolcu ile hancýyý Meçhule gidiyorum adým yok artýk benim.
Hangi cümle anlatýr ya da hangi kelime Yanardaðlar içinde savrulan küllerimi Hangi feryat tercuman olup benim dilime Ýfade edebilir sensizken hallerimi
Hangi çölde gördüðüm serap avutabilir Vuslatýna bu kadar ölümüne muhtaçken Hangi meyhane hangi þarap avutabilir Bal rengi gözlerinin tesellisine açken.
Hangi gece aydýnlýk hangi sabah umuttur Çevremi kuþatan bu hicranýn ortasýnda Hangi mutluluk gerçek hangi sevinç somuttur Darmadaðýn olduðum yaþamak noktasýnda.
Artýk deniz tükendi, karaya vurdu gemi Günden güne neþeyle aramý açýyorum Bir ýþýða hatýra býrakýp da gölgemi Ardýma hiç bakmadan kendimden kaçýyorum.
Hasan Hüseyin YILMAZ Sosyal Medyada Paylaşın:
Hasan Hüseyin Yılmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.