Ýlk aþkýmdý çocukluk aþký
Ne hayaller kurardýk
El ele, kol kola beraberce
Birbirimize söz vermiþtik.
Evlenecektik
Askerden döndüm
Unuttum ilk aþkýmý
Bir bulut misali
Hatýralar mazide kaldý.
Evlenmiþtim
Mutluydum, eþimle, kýzlarýmla
O bambaþkaydý
Unutturdu her þeyleri bana
Tüm kalbimi sevgimi verdim
Hala uçuyordum
Beni bilmeden sevgisiyle.
Ne gariptir
O evli, ben evli, bu bir yaþam
Gözler görmüyor bir baþkasýný
Unutmuþtum çocukluk aþkýmý...
Sami Arlan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.