Vurduğun Yüreği Avutamadım...

Gönül barajýmýn bendini yýktým,
Resim, mektup, þiir ne varsa yýrttým,
Hayalinle yattým, hasretle kalktým,
Vurduðun yüreði avutamadým...

And içti gözlerim aðlamam diye,
Son olsun bu artýk yalvarmam diye,
Kuran, Musap,Ýman hepsi üstüne,
Ettiðim yeminleri bak tutamadým...

Baþýmdan gitmedi bu büyük bela,
Ne yüzsüz duyguymuþ utanmadý da,
Hal hatýr sormak þöyle dursunda,
Tut denilen ellere uzanamadým...

Beni boþver yeterki gülsün gözlerin,
Ne gözyaþý ne keder görsün yüreðin,
Adýný sevda koydum çektiklerimin,
Ölüme hasretim, kavuþamadým...

GÝDEN GÝDER...GÝDERKEN BÝTER...GÝTTÝÐÝN GÜN BÝTECEKSÝN...BEN GÝDERÝM ALIÞMIÞIM GÝTMELERE...YÜREÐÝM DAYANACAKTIR ELBET BÝTMELERE...

Sosyal Medyada Paylaşın: