Uykusuz geçen gecenin sabahýnda gözüme kaçan ayrýlýk sabununu gözyaþýmla çalkalýyorum göz çukurumda biriken anýlarla dolu çapaklarý parmak ucuyla söküp çýkarýyorum oyuk kalýyor yeri, kanýyor yüreðim, yeni yakalanan bir balýk gibi kirpiðimde çýrpýnýyor öyle kalacak sanýyorum bir an durulup havlu son kalanlarý kuruluyor.
Saçlarým mýsýr püskülü gibi aynadan solgun yüzüme gülümsüyor elime siyah göz kalemimi alýyorum önce alnýma çizili kaderi karalýyorum sonra aynada yansýyan boþluða yeni bir sayfa açýyorum kim demiþ kader deðiþmez diye aklýmý en yakýn çöp kovasýna atýyorum.
Kýrmýzý rujumla kocaman gülen dudaklar çiziyorum bir zamanlar öpüþmekten þiþen þimdiyse sadece donmuþ duygularýmla moraran kendini kaybetmiþ yüzüme. Duþu en soðuða getirip mýsýr püskülü saçlarýmý ta dibine kadar tutuyorum yangýný ölsün diye hangi aþk soðukta hararetini sürdürür ki boynumdan aþþaðýya göðsüme inen damlalar kýzgýn bir ateþe düþer gibi buharlaþýyor görmüyor,duymuyorum bütün duygularým saðýrlaþýyor.
Artýk hazýrým yeniden yola çýkmaya gökyüzüne bir merdiven kuruyorum her adýmda yükselirken kendimden adýmlarým hýzlanýyor geleceðe yetiþmek için aþþaðýda kalan ucubeye el sallýyorum sen diyorum gidene aðlamaya devam et ben kararlýyým bu alýn yazýmý deðiþtirmeye az kaldý yetiþmeliyim yeni kaderime.
Ayvazým DENÝZ Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayvazım Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.