YAŞADIĞIM AYRILIK

Kaç gece yýldýzlarý saydým uyuyamadým
Gökyüzünü boyarým sandým boyayamadým

Beni mutlu ederdi yüce daðýn havasý
Bitecek sanýyordum cücelerin davasý

Merhamet bekliyordum o kutlu gecelerden
Hiç yardýmý olmadý bölünmüþ hecelerden

Ülke ülke dolaþtým huzur bulurum diye
Duyanlar soruyordu bu yolculuk nereye?

Belki de kaybettiðim yýllarý arýyordum
Gördüðüm her insana tanýr mý soruyordum?

Damla damla eridim muma döndürdün beni
Çok ateþli görmüþtüm suyla söndürdüm seni

DOÐANAY’ým desem de geceler hep karanlýk
Karanlýktan da beter yaþadýðým ayrýlýk..

Kemal DOÐANAY

Sosyal Medyada Paylaşın: