TUT TUTABİLİRSEN
Adressiz bir firar düþlüyorum gecenin bu saatinde,
Çýkmaz sokak gibiyim karanlýkta.
Hangi cehhennem isterki beni,
Taþa dönmüþse yüreðim.
Bilki geceninen son demine saklamýþým son kurþunumu,
Kim vurduya gitmeden.
Dökülüyorum parça parça yamalýklarýmdan.
Bir ipliðin en ince yeri gibiyim,
Çekersen kopacagým biliyorum.
Bir hasrete býraktým tüm þiirlerimi,
Ne hazin þimdi yýldýz tutmaca oynuyorum,
Gecenin karanlýgýný bölen sesim,
Ve teselli atadýgým siðaraman dumaný gibi,
Çekiçlerle kýrýlýyor dört bir yaným,
Karanlýgým öksüzüm.
Artýk kimselerimi geride býraktým,
Ellerini öptüðüm yýldýz gözlüm.
Bilki sensizim dilsizim suskunum.
Hani þafak yararya geceyi,
Ýmkansýzým.
Yorgun bir þehir yanlýzlýgým,
Kapat tüm lambalarý.
Þimdi bir yanlýzlýk geçiyor köþe baþýndan,
Tut tutabilirsen......Þ.CyILMAZ...29.05.2014
Sosyal Medyada Paylaşın:
Cengiz Yılmaz/Şiir Baba Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.