Baþaran derlerdi Mustafa vardý.
Bir küçük odasý, o da çok dardý.
Ne bir rahat etti ne de gün gördü.
Tepeköy’de garip kuldu Baþaran…
Ekmeði olduysa suyu olmadý.
Bir güdük eþekle, tayý olmadý.
Ocakta kaynayan çayý olmadý.
Derbeder, periþan oldu Baþaran…
Atýn kuyruðundan sazýnýn teli.
Kimi deli derdi. Kimisi veli.
Harun abim her gün ederdi deli.
Þakadan dalgadan yýldý Baþaran…
O, Gýytan halamýn aslan kocasý
Tezekle samandan tüter bacasý
Bir yýrtýk perdeyle, kýrýk pecesi
Hep kuru ekmeði böldü Baþaran…
Oðlu, kýzý yoktu kesildi nesli
Arap amcaoðlu, þallýlar aslý
Hep sefildi hali, yüreði yaslý
Bir vefa görmeden öldü Baþaran…
Ramazan ahir bu,eyle nazarý
Viran olmuþ evi çökmüþ üzeri
Baþtaþý bile yok yýkýk mezarý
Akýllarda bir tek ismi kaldý, Baþaran…
Ramazan AKKAÞ
NEVÞEHÝR-Tepeköy
31.MAYIS.2014
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.