İndirin Ellerinizi Hayatımın Yakasından Ki Ağırlığımı Hissedeyim

bir meydanda topladým tüm düþüncelerimi
kalabalýk cücelerdi her biri
gün sýcak
saatler dilsiz
sevgiler sahteydi

bol geliyordu zaman üzerime
ve sýrtýmdan düþüyordu
yorgun hoþgörüm

an be an öfke sarýyordu çýplaklýðýmý
ve gittikçe kýzýla boyanýyordu tenim

ahh özgürlük istiyor suskunluklarým
isyan diye haykýrýyor
mahkum ettiðim tüm kelimeler
ve sýrasýdýr artýk
güneþe çevirmeli yüzlerini
ki görünsün gölgeleri

evet
artýk bitmeli
göðsüme vuran kar yaðýþlarý
ve akmalý yüzümdeki kirli gam

salmalý ne var ne yok dýþarýya
ve durmalý yalnýzlýðýn sade aðzýna
iki dudak mesafesindeki
saf öpüþü bekler gibi

hep çirkinliðe sürdünüz
çýkarsýz duruþumu
ve hak etmediðim þekilde
yaðdý üzerime gamsýz yaðmurlar
ýslandým
ýslattýnýz ama
hep güneþe çevirdim yüzümü


þimdi
indirin ellerinizi hayatýmýn yakasýndan
ki aðýrlýðýmý hissedebileyim

artýk çekiyorum bakýþlarýmý üzerinizden
çekiyorum duruþumu sessizce
el sallayýn gidiþimin ince hüznüne
ve yol acýn teþrin yapraklarýma
ki kuytumda toplansýnlar

biliyorum
uzun mu uzun bir kýrýlmýþlýk var ötelerde
en karanlýk gecelerin siyah duvaðý
ve en ýslak saatlerin
hüzzam makamlý sesi

ama sanmayýn ki
hiç bir zaman görmek istemediðiniz
o iç güzelliðimin þen ýslýðý susacak
sanmayýn ki kapanacak perdesi yüreðimin

þimdi eskimeye mahkum bir aðrýsýnýz göðsümde
ithamlarýn kesik attýðý hançerden akan
kanýmla mühürlüyorum sizi
çünkü açtýðýnýz bu yara iflah olmaz artýk..


Figen YARAR

Sosyal Medyada Paylaşın: