Yar… Sadece Aðlama Diyebiliyordu Gözyaþlarý için Sabrediyordu Elden ne gelir Diye söyleniyordu Sosyal þartlar O kadar vurmuþtu ki O semtte Ýkamet eden Her nefes dertliydi Gözlerine bakýp Bir sual etsen, elemlilerdi Sanki Makûs talihleri gibiydi Çaresizlerdi Ne hastalýk biter Ve ne de hastane Derdi dinerdi Zaten elde Avuçta olmayan, Kimlere söylenirdi Sabýr, sabýr ya Sabýr hiç tükenmeyen Bir eziyetti Kanaat etmek Zaten zaruretti, Çare adýna ülfetti Baþlar öne eðilir Her umut niye Mahzunluða çekilir Anne ve babalar Masum þekilde Ýçlerini çekerlerdi Artýk inandým ki Sosyal þartlar Bir kader hükmündedir Her kim bu þartlarda yaþamaya Adanmýþsa çekecektir Azim, bilgi ve marifeti Önemsemeyen için hakikattir Kalbi hassasiyet Rabbin Rýzasýný kazanmak için deðil midir? Umut, þevk ve Muhabbetle buðulanmalý Aþkla yol almalýdýr Sevdasý olmayan yürekler Zaten her þarta yaþamaya adaydýr…
Mustafa Cilasun
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Cilasun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.