Ufuklarda dalgýn gözlerim,
Kuþlar, martýlar dolanýyor baþýmda,
Senden anlatýyorlar...
Biliyorlar; nasýl özledim...
Ey, sevdâ bakýþlý yâr,
Daðlarýn ihtiþamý var omuzlarýnda,
Derin bir aðýt var,
Bir kuzu melemesi, yalvarýþ sözlerinde.
Sevgi dokumacýsý,
Sevgi yorganý dokuyor ellerin,
Diziyor, aþk motiflerini gönlünce...
Bir hasret buðusu tütüyor
O yumuþacýk bakýþlarýndan,
Gözlerindeki þimþeklerin aksine...
Mangal gibi yüreðinde kor kor sevdâlar,
Enginlerinde süzülüyor aþk gemileri sessizce..
Evrenin gizi dolu gözleri..
Hüzün limanýnda dolaþýnca hâtýrâlarý,
Kýzkulesi gibi içlenir, gölgelenir gözleri,
Sarý yapraklarýný uçuþturunca zaman...
Aþký diziyor; kederi, hasreti,
Hece hece, turuncu, sarý...
Ne kadar tezat, cüssesiyle,
Kýrýlganlýðý, ince duygularý...
Vurgunum, serin bir pýnarý çaðrýþtýran sesine,
Sevgisi, þiirleri dilinde þakýyan kuþlarý...
Deniz diplerinin gizi saklý yüreðinde;
Her dalýþta bin bir güzellikler, eski zamanlardan,
Hani, yüreði titreten eski an’lardan...
Ey, huzur bahçelerinde gezdiren, zaman zaman,
Ya da, kýskançlýðýn, sevgi atlarýný kamçýladýðý ölümcül koþu...
Gözlerimdeki saðanak...
Baþýmda meltem estiren tatlý sonbahar...
Savur yapraklarýmý dört mevsim,
Ýçimi kavursun yine hâr...
Deðdiði yerleri tutuþturur gibi, yeri gelince,
Kimi zaman kumlarý ürperten dalgalar...
Týlsýmlý efsâneler anlatýr gibi
Gözlerindeki sessizliðin dili,
O bakýþlarda daha neler var...
Gel, meyvelensin hasret aðacým...
Bil ki, sana muhtâcým...
Tomurcuklar açtýr kuruyan dallarýma...
Gel ki, bürüneyim allara...
Dört nala koþsun, rahvan giden atým,
Senin yanan baðrýnda saltanatým...
Bir ok, bir býçak ki hasretin, saplanýyor baðrýma,
Kalbim seninle dolu,
Yokluðun; iþte bu yüzden gidiyor ya aðrýma...
8/ Þubat/ 2009 saat:6.45
Hâlenur Kor
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.