bu topraklar da yaþayan insanlar, ayný sudan ayný topraktan ekmek yiyip içen, farklý dile,farklý dine,farklý renge sahip insanlar, birlik içinde yaþamak sevmek gerekir birbirimizi.
birbirimize düþersek,ayrýlýk,gayrýlýk, sendencilik,bendencilik,kötüye kanarsak, bu topraklar da huzur bulup, rahat rahat gezip tozmak mümkün olur mu ki?
sözüm yok benim vataným da benim gibi yaþayana. sözüm yok soframdan bir tas çorba ekmek isteyene. sözüm yok gardaþ benimle gardaþ gibi geçinene. sözüm vatanýmdan bir karýþ bile olsa toprak isteyene.
biz bin yetmiþ bir de girerken anadolu’ya, sen kendini bilmez ukala bu gün ki kukla. biz bu cihan da kolayca almadýk bu topraklarý, sen sanýrmýsýn ki kolayca vereceðiz o topraklarý?
kendini bil,varsa bileðinin gücü kudreti, sen seç;Ýstanbul,Çanakkale,Ýzmir,Anadolu, Trablus,Yemen,Makedonya,Galiçya, bize fark etmez iþte er meydaný iþte harita.
Mustafa TELLAL 30/05/2014
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Tellal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.