bana ölümden bahsetme sevgili... bana ölürsem piþman olursun bu nefretine deme... ben ölürken;sen sevdiðime piþman ettin; sen ölüyormuþsun ya þimdi; keþkelerinin canýna yapýþsýn tüm sözlerim... iki eli piþmanlýklarýnýn yakasýnda olsun da þiirlerimin; birkezde ben deðil sen piþmanlýktan öl; bendeki bu aþka nefret kaderini yazdýrdýðýn için... birkezde sen keþke de; sana içimde koskaca bi ah beslediðim için... "bi kez de sen sev sen her gün öl" ama bana ölümden bahsetme...
ikimizinde bi ölüden farký yok gözümde; sen gittiðin gün bitti diye ben öldüm; gittin diye sen öldün... ötesi yok bu aþkýn... kin,nefret,ah... ben bu üç kelimeyi anlatabilmek uðruna; milyonlarca kelime feda ettim satýrlara; þimdi sen piþman olursun diyorsunya; kinim nefretim ahým piþmanlýðým deðil; katkým olsun senin piþmanlýðýna...
ÞÝMDÝ "BENÝ HATIRLADIKÇA PÝÞMANLIKTAN ÖL" BU SON SÖZÜMDÜR SANA...
"gitmeyecektin"
^cENNET kUÞU^
Sosyal Medyada Paylaşın:
cennetkuşu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.