Döküldük birer birer yaprak gibi dallardan, Ne yazýk, çaresi yok, geçen zamanlar fani, Tutunup geçsen bile yaþam denen yollardan, Emir gelir giderler, seven cananlar fani.
Oturup vicdanýnla hesap kurduðun vakit, Donar kalýr zamanlar, kader denen þey fani, Sen kulsun, Tanrý odur onunla yaptýn akit, Þaþýrma bir gün gelir ölüm, insanlar fani.
Ýster Harun, ister Nuh, istersen Süleyman ol, Ýster seven kalplerde unutulmayan can ol, Ýster zengin ya fakir, ama önce insan ol, Salýnarak gezdiðin koca meydanlar fani.
Üflenecek sur denen o en son zelzelede, Ýsrafil de ölecek ölümcül merhalede, Bir hikmet var sürdüðün her sefa, her çilede, Kral denen þu malum, güçlü aslanlar fani.
Ey þu garip ve fani ÝDRÝSOÐLU denen can, Nedir þu içindeki yaþadýðýn heyecan, Yankýlanýr semada okunan onca ezan, Yazýlan onca þiir, onca destanlar fani.
28.05.2014 23.45
Ahmet ÝDRÝSOÐLU
Sosyal Medyada Paylaşın:
ahmet idrisoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.