Saat beþ oldu.. Sen yoksun diye Uyku haram gözlerime. Anlatamadým, inandýramadým Yokluðunu Buðulu gözlerime. Gelmeyecek artýk diyemedim. Gülümseyen yüzü, Endamý, Gözleri yasak artýk bize Diyemedim Sevdalý yüreðime. Ýçim yandý, eridim. Düþündükçe sensizliði. Sessizlik kapladý her yeri Sol yaným acýdý, Bittim, Eridim. Söz geçiremedim , Gözlerime. Akþamdan beri çalan “Seviyorum seni” þarkýsý Yoldaþým oldu sensiz geçen Ýlk saatlerimde. Seni yazmaya alýþan Parmaklarým, Seni düþünmeye alýþan Beynim, Seni sevmeye alýþan Kalbim, Seni görmeye alýþan Gözlerim Öksüz kaldý Dün akþamdan beri. Yorgun düþtüm Ýçimi yaktý, Sol yanýmý acýttý Sensizlik… BerliN
Sosyal Medyada Paylaşın:
ADSIZ35 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.