Ask bize hep küskün be usta Yasak denmiþ yaþamak bu hususta Elimizin uzandigi her dal Kuru ekmek gibi catirdamakta Ömür hep ziyan bu yolda Yaþamak aðrýsý asýldý boynumuza Ufka dalip öfkeli çýðlýklar beslemek düþtü payýmýza Sevgilinin gerdaninda aþk bizim neyimize be usta Hem banane gök yüzünün maviliginden Ben kendi aydinliðimda boðuluyorken Gecede yildiz sayýp Koynumuzda sevda beslemek bize hep yasaktý be usta...
Destan MUNZURLU
Sosyal Medyada Paylaşın:
Munzurlum Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.