KARANLIK
Hayat bir seyehat omur bir tasit
gideriken bazen yollar karanlik
baslar vede biter insanla yasit
saglar karanliktir solar karanlik
dostnda var tabii dusmaninda var
hep on’une cikar serin yahutr har
bazen genis gorur ve gorursun dar
dost gordugun eller kollar karanlik
yuruken insanlar duserler dar’a
kiminin icinde yara var yara
kimide dusunur hep kara kara
genisler karanlik bollar karanlik
acarsin kapiyi ses gacir gacir
icerin kiyilir yuregin acir
kimisi dev gibi kimisi bucur
antreler karanlik holler karanlik
ekersin bicersin degildir bellei
kimisi duzgundur kimisi cap elli
kimide caliyor hep cifte telli
mayalar karanlik follar karanlik
suratina baksan adam bu dersin
dost olursun sonar kazigi yersin
allah senin mustahakini versin
goruyoruz iste kullar karanlik
yolculari bak gor cogu perisan
bir hayli bak var seytanla yarisan
kimisi kibirli coktur kirisan
bekarlar karanlik dullar karanlik
calinti cok iste her yerde haram
o yuzdeh vallahi coktur cok yaram
hirsizlarla benin olamaz aram
halilar karanlik cullar karanlik
haksiz kazanc dolu bilmez helal’i
nerdeyse calacak gokten hilal’i
milyarlar goturen gorduk bilal’i
paralar karanlik pullar karanlik
velhasili kelem nereye baksan
aydinlatam diye bir isik yaksan
nihadim tavan’a bir lamba caksan
perdeler karanlik tuller karanlik
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.