Söyleşmek

öyle geliyor ki
oda bu gece kalabalýk
bana kalýrsa uyku üçgen bir sandalyedir
kitap ve kaval
ve karnaval
ve kimin içinse bu berbat dua

gölgeli yastýklar ayak uçlarýmda sancý
evren adýna biraz yalnýzlýk istiyorum
kötürüm bahçelerde kýzarmýþ yapraklarla konuþmak
kendi kendime söyleþmek istiyorum

arkadaki ýþýðýn yalancý kasveti
uzun ve bunak sakallarý deðdikçe dizime
korku tükendiði dilekte kuyu
çaðýran sesiyle çýnlýyor aðzý
azalmak aniden güneþe doðru

uçlarý alev almýþ odundan
ve ruhunun yarasýna deðen algý bozukluðu
kendini saklýyormuþ gibi koyulaþan
o mavi ben deðilim

acýmasýz ve yasta uzuyor burnu
korkunuzun deliklerinden ciðere doðru
basit bir denemedir yaþam
hayýr kandýrýp kendini nefesini tutman
yeterli deðil
çocuk olsan da bir gün
sende giyeceksin gelinliðini

tavanlarý çekin çekilsin artýk
buraya kadar çokluk ve teklik arasýnda ki mesafe
erimeyi hýzlandýracak toprak gürültüsü
ve ýslaklýðýn soluk aldýðý dirilme çabama
izin verin lütfen
ölmeliyim.





Sosyal Medyada Paylaşın: