yumruk kadar yüreðim, aþkýnýn barýnaðý
cânýmý kabzeyleyen adetâ bir vurguncu
bir güzel sarmalayýp tutmuþ Cebbâr’ýn aðý
geceler þöyle dursun güpegündüz soyguncu
.
çil çil altýn salkýmlar gözüm kamaþtýrýyor
sevgi ile söylenmiþ, söz makam aþtýrýyor
simyâsý nefsi ile özüm karmaþtýrýyor
melekeler keþfeden doyumsuz bir doyguncu
.
sile sile sinemi ayna eder kendine
fasýl vasýla gebe bin cephe derbendine
þeytanlarý çürütüp ilâhe der fendine
sürgülenmiþ gözlerin sürmesi bu sürgüncü
.
þu gönlümden düþüp de eksilen güz karlarda
ýlýk ýlýk salýnýp esilen rüzgârlarda
ârzû ile yârenlik, dostum yadigârlarda
rûhuma tiryâki bu, para vermez ölgüncü
.
odamý aþk doldurdu, elim kolum tutmuyor
korkarým cehennemden lâkin sözüm tutmuyor
beþ vakit su veriyor sevdâyý kurutmuyor
bu yoksulda mutluluk; yârdan gayri süzgüncü
.
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.