Yoksun diye gam çeken gönlüme geçmez sözüm Aldanma güldüðüme gülerken aðlar özüm Sensizliðime yalnýz sensin inan ki çözüm Yokluðunda çaresiz deli divane oldum Yaz belledim hazaný güz gülü gibi soldum
Her nereye baktýysam orada hep sen vardýn Sanma ki bana ardýn sevdiðim bana yardýn Gülüþün mutluluðum aðlarsan ahuzardýn Hüzün yaðdý gönlüme acý kederle doldum Ýnanmadýn aþkýma mululuðuna yoldum
Hani ahde, vefayý þiar edindim derdin Herkese güler yüzün, bir benimle mi derdin Ben sana gül uzattým, sense diken gösterdin Ne umdum ben aþkýndan ey vefasýz ne buldum Sadece aþk dilenen yalnýz, gariban kuldum
Hani hep beraberce bir ömürdü dilenen Yalan mýydý kasemin, O herkesce bilinen Aþk sandýðým rüyaymýþ hayallermiþ silinen Aðlanacak halime zamaný geldi güldüm Bir kere deðil inan ben defalarca öldüm
Mazide kaldý þimdi yalan oldu her sözün Dilerim hiç aðlama yine hep gülsün yüzün Gözün aydýn sevgilim bana kaldý her hüzün Baþýndan beri yoktun aþkýmda bunu bildim Ve artýk seni gönül defterimden de sildim
HASAN YILMAZ Sosyal Medyada Paylaşın:
Hasanyılmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.