Sol kolumda karýncalanma alsam kalemi, Yazdýðým kaðýt sözden utanýr. Ben döksem yaþadýklarýmý kelama, Caným dediklerim bakamaz, bu yüzden utanýr.
Karþýlýk beklemeden verilen güzelmiþ, Sað kolum duysa,soldan utanýr. Sevgiliye sunulan gül çok özelmiþ Vefasýza gitse,gül bülbülden utanýr.
Sadece suçu sevmek olan canlar, Her caný yandýðýnda ’aah’tan utanýr. O can ne çekerse içinde saklar, Kendine kem gözle bakan ’el’den utanýr.
Paraymýþ,pulmuþ,altýn,inciymiþ, Kiminin istediði bu kiminin ilgiymiþ. Nice tutkulu aþk var ki gün görmemiþ, Bilse Kerem belki Aslý’dan utanýr.
Sendeki yerim bir þiirlik olsun,tek olsun da Belki gökte uçan kelebekler utanýr. Beni kalbinden alýp topraða koymaya Semadan yeryüzüne inen melekler utanýr.
Sosyal Medyada Paylaşın:
ELİF NUR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.