örtü

yolda kaldým durmam dediðim yolda

tükendi nefesim gayretim benim

ne bir iz ne de ses yalnýzca bir can

kendimi bilmeze hayretim benim

gördüm seni toprak doðuran ebe

duydum seni derya dikenli zakkum

sardýðým bir dünya küçücük bebe

bir avuç bebeðe milyarlar mahkum

kokusu topraktan rüzgârý sudan

yaktýlar ateþsiz nefessiz mumu

ipliksiz iðnesiz renksiz dokudan

graniti geçti kuyruk sokumu

vuruyor beynimi kemik duvara

yýldýzdan akvaryum maymun maðara

içimde gördüðüm koca ambara

zýp zýplar sanýyor abra kadabra

bir büyücü gibi evrim cerrahý

bir cadý kargasý oyuncak fosil

say ki aðzý açýk kafa timsahý

say ki diþi kanlý dinozor nesil

yutkunur diyemem parçala beni

ruhumu tut ayýr saçtan kirpikten

gücün varsa yeþert kendinde seni

sula yangýnlarý yeþil ibrikten

bas mührünü sefil aciz düþünce

kendini kanýtla yokluðu yok et

var et olmayaný yokluk piþince

düþün dur düþtüðün sayýsýz zillet

kalk ayaða bebek güzel ve çirkin

kalk ayaða bebek iyi ve kötü

bir girdap misali melek ins ve cin

bir dünya yollara serdiðin örtü
örtüde bir sen var sende amentü


Sosyal Medyada Paylaşın: