Dar gelmeye baþladý, dünya denen bu kaban. Çýkarýp atacaðým, üzerimden yakýnda. Sürecek topraðýmý, iki atlý bir saban. Bir parça bez olacak, tüm servetim yekünde.
Yeni yeni dertleri, hal kalmadý çekecek. Dermansýz omuzlarým, ha çöktü ha çökecek. Yükleyip tahta atý, kervan yola çýkacak. Bir tek ben olacaðým, o kervanýn yükünde.
Ecel hangi þekilde, nasýl gelir bilemem. Belki de fýrsat olmaz, göz yaþýmý silemem. Güzel ölümden baþka, hiçbir dilek dilemem. Bekliyor olacaðým, kabristanýn bükünde….
Ýsmail SIKICIKOÐLU SAVAÞTEPE/BALIKESÝR (KABRÝSTANI) K.S
Sosyal Medyada Paylaşın:
Savaştepe Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.