SENSİZ

SENSÝZ

Siyah,beyaz renklere maruz kaldým
Gel,git ler arasýnda tutsaðým.
Hangi limana yanaþsam rýhtým kapalý
Hangi sokaða kaçsam çýkmaz sokak.

Duman tüten kara tren gibi meçhul yollarda
Soluk soluða deli taylar gibiyim.
Açýk bir kapý görsem sýðýnacaðým
Dipsiz kuyulara bile hasretim.

Okunmamýþ þiir,söylenmemiþ þarkýdan farkým yok
Eski kýrk beþlik plaklar gibiyim.
Dokunsalar aðlayacak,kýrýlýp dökülecek
Dalýndan kopmuþ yaprak gibiyim.

Ne sesim çýkýyor,ne nefes alabiliyorum
Bir baþýma þerefsiz dünyaya meydan okuyorum.
Kucak açaným yok,yol gösterenim kalmamýþ
Kaçak bir mahkum gibiyim.

Nizamettin ERGÜL
Sosyal Medyada Paylaşın: