Gül Kokulu Peygamberim-2-
Peygamberim
Yüce Allah’ýn habibisin
Gönül sensiz garip
Göremedim gül yüzünü
Ýþit ti cümle âlem ismini
Ümmetin olduk ne safa
Cümlemiz sana dedik Mustafa
Cümlemiz beþ vakitte senin ile durduk safa
Ebu cehil ve yandaþlarý kuru kafa
Attýn onlarý bir tarafa
Müminleri onlardan ayýrdýn ayrý tarafa
Gönüllerimize senin ile geldi dil sefa
Ýnanamayanlar imansýz gitti öbür tarafa
Onlar sandý akýl var kafada
Nah var onlarda nah akýl nah kafa
Dudaklar senin ile Kuran okudu
Anlamayanlar anladý lakin anlayamamýþ gibi durdu
Zulüm edenler Kuraný sesinden senin ile dinleyince
Tatlý hülyalara dalmýþtý
Sanki cenneti yaþýyorlar sanmýþtý
Nefis onlara oldu padiþah
Akýllarýna geldi Allah
Lakin emirlerini kabul etmediler edindiler baþka ilah
Onlar inandý kesreti ilahcýlýða
Þaþýrýnca beþer
Þeytan ile beraber gezer
Þeytan o zaman yan yatar
Þeytanýn görevini insanlar yapar
Ebu cehil yandaþlarý uyurgezer
Þeytan onlar ile gezer
Bazen þeytan onlarla olunca hayatýndan bezer
Utanýr yaptýðýnda bir an onlardan kaçar
Onlarda iman ne gezer
Onlar ki þeytana benzer
Gönülleri ezer geçer
Senden mucize isterler
Mucizeyi görünce yan çizerler
Utanmadan büyücü derler
Nurun âleme saçýldý
Gönüller senin ile açýldý
Esselatu vesselamu aleykeye ya Resul Allah
Peygamberim
Gül kokulu peygamberim
Senden kaçanlar çok soðuktu
Ýman yolunda yürümeye mecalleri yoktu
Bir adýnda Ahmet’tir
Geliþin âlemlere rahmettir
Yolunu da gelmeyenin sonu felakettir
Yolu cehenneme eþittir
Yolundan uzaklaþan adileþir
Yüce Allah Celil
Seni gönderdi sen ki kadrimizi bilen kadri cemil
Girdin gönüllerimize
Ýnsanlar sana yaklaþtý
Gönüllerimize iman girdi saf saf
Namaza durdu müminler senin ile saf saf
Gönüllerimize eyledin insaf
Her zaman gönüllerimizde durdun yerin idi en ön saf
Zulmedenler insafsýz avcý
Sensin gönüllerimize baþ tacý
Ne oldun savcý
Ne oldun avcý
Gönüllerimize sundun Kuraný imaný açýklayýcý
Zorlamadýn kabul için baský acý acý
Aktý gönüllerimize getirdiðin din akýcý
Zulmedenlerdi alaycý ve aldatýcý
Sen idin kucaklayarak açýklayýcý
Kâinat ve sana inananlar
Nefsi ve þeytaný zulmü yere serdi o an
Kâinat senin ile dirildi geldi can
Merhaba sana Rahmetellil âlemin
Sen âlemlere Rahmetsin
Senin ile neþe ile doldu cihan
Etmezdin yalan yere yemin
Sen Emindin
Gayet emin
En emin
Kaygan yol deðildi gittiðin yolda zemin
Gönüller girdin emin emin
Senin yolunda olamayanlarýn yolu kaygan zemin
Seni öldürmeye geliyordu Hattap Hz Ömer demin
Sana yaklaþýnca anladý sendin emin
Kaygan deðildi saðlam idi zemin
Diz çöktü önünde sende buldu huzuru demin
Sendin Rahmetellil âlemin
Þehadet getirdi hemen sendin kendinden emin
Sana koþanlar çoðaldý kudurdu Ebu cehil demin
Burak adýný duymuþtu
Âþýk olmuþtu
Hüzün ile aðlýyordu
Kýrk bin yýl onun için yemek içmek aþk idi ismin
Adýna âþýk olmuþtu
Miraçta sana kavuþtu o âþýk
Bizler olmaz ‘mýyýz sana maþuk
Sensiz dil ömür buruþuk
Bedenler olur uyuþuk
Dil konuþur abuk sabuk
Gönüllerin akidesi olur bozuk
Yolda yürüyenlerin aksaný olur bozuk
Sana cümle âlem âþýk
Peygamberim sana olamaz ‘mýyýz maþuk
Senin ile idi beraber cihan
Seni gönülden sevdik her zaman
Kâinat seni gördü
Mutluluða senin ile erdi
Sensin gönüllere bin bir deva
Sendin kâinata gülüþün ile reva
Salat ve selam sana ve ashabýna ve ehli beytin olsun
Gül kokulu peygamberim
Mehmet Aluç
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Aluc-Kul Mehmet- Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.