Bir bahar yaðmuruna tutulmak isterken. Güz geldi yeniden hiç mi kavuþmaz bu gönül. Hani ihtimali yok mu doðacak güneþi beklerken yürümenin el ele. Hazan koparan yaðmur yaðarken üstüme sen yoktun. Senin yokluðun kumral saçlarýnýn, yeþil gözlerinin olmayýþý acý. Açý yaþanan onca güzelliðe raðmen bu aþkýn platonik oluþu. Hani sana aðarttýðým saçlar bir hiç mi gözlerinde. Olsun sen her ne kadar Leyla olmak istemez sende ben Mecnunum. Ben seninle bir gün yaðmur altýnda yürüme ihtimaline aþýk kalacaðým. Bahara kapý açarken dünya. Vaya kusursuz bir yaz gününde gündüzü gece eden bulutlarýn altýnda.
Sosyal Medyada Paylaşın:
azat welat Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.