ANNESİZ DOĞAN GÜNEŞ

Ufuklar hüzün dolu âhû sarýlýk çökmüþ
Yürekleri gölgeler gezen kara bulutlar
Gurbet eldeki acý yevmin âfât ý doldu
Bir yanar dað gibi kükrer beden ateþi
Sanki dünyalar zýndan yaþamým berbat oldu
Gökler baþka yerler baþka dünya benim hiçime
Annesiz doðdu güneþ dertler yaðdý içime

Ey yerler gökler arasý sanmaki için dolu
Siz bu kalabalýktan onlar sizden bi haber
Her kafada bir dünya nefsi arzular akar
Cennet görünür göze her tarafý leþ kokar
Akýl almaz hayatý yaþam girmez biçime
Annesiz aðustosta karlar yaðdý içime

Atmýþýnda aðlayan annenin çocuklarý
Her kavuþma anýnda baþýna doluþurduk
Yýllar içinde bazen hasretle buluþurduk
Dem vuruýrdu gözlere keyfle gülüþürdük
Ufuklar hep karardý fýrsat vermez seçime
Annesiz güneþ deðil zýndan doðdu içime

Güvenipte dünyaya kapýlsak gider boþa
Zevki sefa denilen gidenmiþ fâni hoþa
Bir lahza tefekkürle alýrsak aklý baþa
Düþünmeyi yar etsek olmayacak temaþa
Üç günlük yaþam için köle olduk geçime
Annesiz gökler gürler dolu yaðar içime

Gözden aðlan kara baðlan gideni gelir sanma
Yýllardýr özendiðin artýk dünyaya kanma
Ey osman uyan gaflete ateþe yanma
Göz görmez kulak duymaz biter dünya oyunu
Düþersin kalkmazsýn kefen kaplar boyunu
Yýllarýmýz ah ile keder verir geçime
Annesiz olan dünya huzur olmaz içime


Osman AKSOY

Sosyal Medyada Paylaşın: