TOPRAKTANSIN
Tarihden daha çok cezvediyor beni saçlarýn
Düþünce gölgesine saçlarýn ellerimin
Þehirde bir insan boyunda aynalar kýrýlýyor.
Sen topraktansýn toprak senden deðil
Zaten baþýmýz da sonumuz da topraktan deðil mi ?
Bütün aðaçlar ayný topraktan deðil mi ?
Sen þimdi yeþil tabiaatýn sancýlý gövdesinde
Binlerce yýllýk tarihlerden gelmiþ gibisin
Ýçin örümcek ve küf tutmuþ
Yüzün unutulmaya yüz tutmuþ
Her bakýþ bir nakýþ sende
Eski ve aðarmýþ bir tablo gibi
Unutulmaya ama unutturmamaya yüz tutmuþsun.
Sen þimdi hiç yaðmayan bir bulut gibi
Tüm söyleceklerini göðün
Hayat pompalayan göðsünde biriktirmiþin.
Sen þimdi bir þiirden daha güzelsin
Bir satýrdan daha keskin
Bir çocugun düþlerinden daha enginsin.
Su kadar þeffafsýn, toprak kadar gerçek
Alýn teriyle kazanýlmýþ ekmek kadar helalsýn.
Tarihin gözlersin sen þu delik deþik surlarda
Sevdan þu baþýmýn belasý
Ne zaman gülse gözünün elasý
Okunur bu adamýn selasý.
Sevdan bu adamýn baþýnýn belasý.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.