sen hiç yerin binlerce altýnda kömürle çizdin mi resmini her kazma vuruþunda gelinlikle hayal ettinmi onu. iþte ben,iþte ben oyum madende mahsende yerin binlerce altýnda her kazmayý vurunca seni her kömür karasýnda gözlerini her soludugum havada nefesini her lokmada seni yaþadým bildin mi, bilemedin çünkü anlatmadým,anlatamadým ki sana seni ne kadar sevdiðimi son gecemdi madende çýkýnca gelecektim kömür karasý gözlerine bakarak havaný koklayarak biliyorsun hayalimizdi simit ile çay içmek hiç içmemiþtik ki seninle içmek içemedik bir türlü kara gözlüm kazmayý tuttuðum kadar bile elini tutamamýþtým hiç þimdi ekmek arasý kömür yedim biliyormusun son soluklarýmda sen vardýn gözlerime çökerken agýrlýklar hep sen olacaksýn kömür gözlüm.
Sosyal Medyada Paylaşın:
atilla durukan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.