Bugün de yaðmur yaðdý sensizlik sokaðýma Perdeleri kapattým koltuða çöküyorum Aþk çevirmiþ namluyu dayamýþ þakaðýma Son duaný et diyor Fatiha okuyorum Sýðýndýðým karanlýk nefesimle donuyor Ayrýlýk dedikleri tam sol/umda kanýyor.
Yaslý olan evimden usulca çýkýyorum Ayaðým da korkunun sivri topuklarý var Köþe baþlarý duman umuda bakýyorum Görünürde kimse yok bulutlar topluyor kar Üþüyerek sarýndým yalnýzlýðýn montuna Sessiz ol dedikçe kalp çýkarýyor tantana.
Bir banka rastlýyorum denize nazýr olan Oturuyorum sessiz gözlerim çakmak çakmak Biliyorum uzanan ufuklardýr gam salan Tek çarem rüzgarlara usuldan naðme yakmak Alýp götürsün beni yarin olduðu yere Bu gemi darbe aldý su alýyor her yeri..
Þafak sökmek üzere eve dönme vaktidir Bir çocuðun kokusu saçlarýmda saklanýr Ninni vakti geçmiþtir gerçek artýk yok/tadýr Büyümenin kederi gözyaþýyla paklanýr Çocukça hayalleri gömüyorum sahile Yürüyorum yoluma soluðum da vah ile.
Ayvazým DENÝZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayvazım Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.