Gurur

Okudum da üzüldüm, dün yazdýðýn yazýndan.
Aðaçlar devrilecek rüzgarýnýn hýzýndan.
Bu baþýna gelenler, ihtirasýn yüzünden.
Hatalarýn üst üste balya oldu yýðýldý,
Etrafýnda dönenler, þimdi tek tek daðýldý.

Mahpus gibi sözleri özgürlüðe(!) salmýþsýn.
Dünyalýðý bitirip, ahirete dalmýþsýn.
Ben sandým ki; "geçmiþten epeyce ders almýþsýn.”
O sözler mizacýna asla uygun deðildi,
Dilim sustu utandým, sinem yere eðildi.

“Ben ki, bu diyarlarýn, kralýyým!” demiþsin.
Aðýr bir laf etmiþsin, büyük lokma yemiþsin.
Sanki öyle demekle bir diyet ödemiþsin.
Ýmparatorlar bile sakin, ýðýl ýðýldý,
Ýþte bu nedenlerle gönüllere sýðýldý.

Tarihe bakar isen fýrýldaklar dönerdi.
Adam gibi yaþamak, baya baya hünerdi
Övgülerden dört köþe kah çýkar kah inerdi
O sandý ki aþk ile ciddi ciddi övüldü,
Bir anlasa garibim, gece gündüz dövüldü.

Bir özür borcun vardýr, insanlýða doðaya.
Artýk itibar yoktur ne paþa ne aðaya.
Kafa tutar buzaðý bin kiloluk boðaya,
Eskiden olsa anlardýk; “bir evde bir oðuldu”,
Artýk, aslanlar bile bir kediye boðuldu.

Sosyal Medyada Paylaşın: