Bülbül kafesinde hasret kalmýþ güle,
Kaptýrýrsýn sabahýn sýcak meltemine,
Siper olup göðsünle aþarsýn engele,
Hasret basýnca iþte kalem geliyor dile..
Bülbüle efkâr basmýþ dertlenir öter,
Çektiðim yalnýzlýk bitisin artýk yeter,
Vuslat için çabalar ne çileler çeker,
Özleyince yari kalem geliyor iþte dile..
Efkârlanýr yanar yürek hasreti yarimin,
Koklamak ister gül yerinedir senin yerin,
Bülbül gibi figan eder konmak ister evin,
Düþününce hasretini kalem geliyor iþte dile..
Gözler yollarda geleceðin günü bekler,
Yalýnýz yaþayýp kapýlara bakmak yeter,
Bülbülün güle hasreti gibi, gönül çeker,
Dil söylemeyince kalem geliyor iþte dile..
Gözler görmez oldu yanýmdadýr hayalin,
Durum iyi görünmüyor yâre haber verin,
Uçmak koþmak istiyorum dar gelir kafesim..
Özlemlerim artýmca kalem geliyor iþte dile..
Akþamým sabahým bitmez oldum bitmez,
Yaþam güzeldir her þey bir anda bitmez,
Hasretlik uzun olunca gönül aman bilmez,
Gönül özleyince kalem geliyor iþte dile…
Son olmadan uçup konmak ister güle,
Halimi sorarsan beni þu esen ýlýk yele,
Bir hýzla yaþanýyor hepsi kendi halinde,
Özlem duyunca kalem geliyor iþte dile..
Bülbülün güle aþký gibi sen özlemsin,
Tez gel artýk uzamasýn bu hüzün bitsin
Efkârlandým hasretinle halimi görmelisin,
Gönülden özleyince kalem geliyor iþte dile
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.