Baldan þekerden tatlý can feda dillerine Ceylanlarý andýran o zarif hallerine Her zaman mest olarak tuttuðum ellerine Yüreðimi sunduðum senin canýn sað olsun.
Üzgün baksan yüzüme suçu bende ararým Kendimi de affetmem hesabýný sorarým Olur da istemeden incitirim kýrarým Korkusuyla sindiðim senin canýn sað olsun.
Þuurumun yerine sevgimi getirince Aþkýndan gayrýsýný gözümde bitirince Divaneye dönüp de aklýmý yitirince “Mecnun oldu” dendiðim senin canýn sað olsun.
Bazen bir hüzün çöker hicrinden cemâlime Gökyüzünde þimþekler imrenir ahvalime Yaðmur yüklü bulutlar gýpta eder halime Yaðýp yaðýp dindiðim senin canýn sað olsun.
Tesellisiz dertlere kan kusarak dayanýp Rengarenk umutlardan hicranlara boyanýp En derin uykulardan çýðlýklarla uyanýp Hep adýný andýðým senin canýn sað olsun.
Efsunlu anýlarla gözlerimi daðlayýp Yataðýna sýðmayan seller gibi çaðlayýp Resimlere bakarken kaderime aðlayýp Kederimle yunduðum senin canýn sað olsun.
Dizlerimin üstüne iki büklüm çökerken Mehtapsýz gecelerde kanlý yaþlar dökerken Ciðerimi yerinden parça parça sökerken Ölüyorum sandýðým senin canýn saðolsun.
Gönlümün gergefine atýlan ilmek için Nar-ý aþkta yanmanýn sýrrýný bilmek için Iþýklý gözlerinin uðruna ölmek için Pervaneye döndüðüm senin canýn sað olsun.
Hasan Hüseyin YILMAZ. Sosyal Medyada Paylaşın:
Hasan Hüseyin Yılmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.