Yürüdükçe Maviye

daðýldý gölgeler saçlarýn kaldý
günler sonra ilk yapraðýn gülümsediði
yüzler kaldý içimden geçen
sancýsý kendini dinleyen yontu

yorgun aðaçlar bükülür güneþe doðru
ayak izleri arar ýþýða kaçan
koþarken sesinde yankýlanan gitme
göðün nadide gürültüsüdür þimdilerde

dilekler yürüdükçe maviye
sarsýlmaz kaideler saçýyor boþluk
aðlaþýyor zaman eski sesiyle
sonra günlerce yaðmur
günlerce yaðmur

hasret sarý elleri rüzgar
çatýlarda dinmeyen uðultudur
pencereleri karþýyý seven
bakýnca gülümsediðim
eski tepelerin heyecaný deðilim

ne yana dönsem gelmez
gelmez seni özledikçe çiçeklenir bahar
ölçüsüz bir sevinç deðil bu
içime karýþtýkça kaçýyor
aþkýn uykusu.





Sosyal Medyada Paylaşın: