Yokluðunla çiy düþtü ýslandý nefeslerim On üç Mayýs gecesi üþüdüm sensiz, annem! Gidince birer birer bütün mukaddeslerim Hayat denen mezarda kaldýk kefensiz annem!
Çoluk çocuk, dostlarýn, sevenlerin burada Sabýrla engel oldum içimdeki feryada. Kabrinin baþýndayýz ellerimiz duada, Toprakta yatýlýr mý çayýr çimensiz, annem!
Bize umut verirdi þefkat sunan gözlerin Aklýma yön verirdi nasihatli sözlerin, Hasretinin acýsý okyanuslardan derin Gemimiz yelkensizdi, þimdi dümensiz annem!
Aslým asalet alýr kanýn sýcaklýðýnda, Cansýz caným can bulur tenin sýcaklýðýnda, Güneþ mum olur erir senin sýcaklýðýnda, Yetim kaldýk ben sensiz, sen ise bensiz annem!
Zaman ilaç olur mu dizlerimin ferine? Koyamam hiç kimseyi, gönlümdeki yerine Selam söyle, geçmiþte göçüp gidenlerime, Yürek atýþlarýmýz artýk düzensiz annem!
Ýbrahim COÞAR
Sosyal Medyada Paylaşın:
cosari Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.