duman sarmýþ her bir yani kömür kokularý düþer toz toz nefessiz kalýnan gecelere havada gri bulutlar kýzýla çalar kadehlerde durulur yorgunluk geceyi böler bir ayak sesi mutluluðun kendisidir gelen
tek tek görünür uzaklarda kaybolur gece ay ve yýldýzlar perdeleri kapatmadan seyre daldýðým uykusuzluk gözlerimde süzülür sen olursun gelgitlerle vuran kýyýlarýma canlanýr hayat verirsin muammalý tebessümlerim kalýr elimde
ne günden kalan yorgunluk ne o koþuþturmalar/kaybolur hani aksam olmaz derken nasýlda bitirmiþim günü sen diye acýlarý sýzýlarý atýp kenara dostun tatlý sözüyle gülüp eðlenip kahreden anýlarýn ertesinde
ay kýz dans eder penceremde ateþ böceði konar dudaðýma düþlerime taþýdýðým þarkýlarda adýn onsekizinde gençliðim canlanýr hayal meyal mutluluklarým yalnýzlýðým daðýlýr hatýralarla görünmez gölge olup gözlerimde
Cemal Karsavran Sosyal Medyada Paylaşın:
cemal karsavran Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.