Bu ara

Seni okuyorum bu ara.
adýnýn geçtiði her satýrý tekrarlýyorum.
sanki ikilesem, dönüp bakacakmýþsýn gibi.

bu ara seni yazýyor kalemim
ve yüreðimin titreyiþleri yansýyor sayfalara.
seni yazabilmek, ah, seni yazabilmek doyasýya.

bu ara sesini duyuyor kulaklarým, her kuran okuyuþta.
ve her okuyuþta, sana bir adým daha yakýn yakarýþlarým...


huzuru satýr aralarýnda buldum!
seni anlatan kitaplarýn.


uyuyordu seni tanýmayan ben!
sen uyandýrdýn..
bir ikra dedin! uyandý nefsim.
bir ikra dedin! uyarldý nefesim..

seni buldu ya mahmurluktaki gözlerim..
buldu seni; yaratýlýþ sebebi seni görmek olan gözlerim..

Ve gel dedin!
bir büyüðün sesiyle..
GEL!
"ne olursan ol yine gel!"
geldim iþte!
nefsimi yoldaþ eyledim de geldim!
kalbimi azýk, beynimi rehber eyledim de geldim!
sesini kulaklarýma hediye eden yarimin adýyla geldim...

sana geldim. sen olmak için!
benlerimi çiðnedim sana geldim!
sen olmak, için için...

Seni seviyorum bu ara.
biliyorum, her zaman sevmemin mümkünatý yok!
bu yürek, seni ara ara sevebiliyor.
Ve kalbimin atýþlarý korkutuyor beni, seni sevdigim anlarda..

Sevgilim.
seni sevmek özgürlüktü!
özgürlük yolunda yürümekti.
seninle sevgi ile yürüyebilmekti..

sevgilim.
izninle sevebilirmiyim seni,
kalbimin attýðý anlarda...

Sevgilim.
Kokunu hediye et bu ara..
güllerin emanet aldýðý kokunu.

Salise Erol. (saale)
Sosyal Medyada Paylaşın: