Ýmanla zekayla döndü feleðin çarký, Türk’e yoktu deniz ve karanýn bir farký… Fatih’ti karadan yürüten donanmayý, Borç diye bilirim, Barbaros’u anmayý; Binbeþyüzotuzdört yýlýnýn sýcak yazý, Tunus’un fethini ferman etti bir yazý. Cihan Padiþahý idi Sultan Süleyman, Kapdan-ý Deryasý da O’nun kadar yaman… O devirde fesat yuvasý idi Tunus, Çiðnenirdi burda ahlak iffet ve namus. Yüklendi donanma denizden iskeleye, Düþman kaçýverdi çöldeki bir kaleye. Çöle doðru aðýr toplarý götürerek, Fesadýn baþýný gidip yok etmek gerek… Bunlar denizcidir, çok asker ve hayvan yok, Tedarik içinse, kaybedecek zaman yok. Kanat yok uçmaya düþmanýn arkasýndan, Bir çare bulmalý, fayda yok baþkasýndan. Emretti Barbaros: ................-”Kanat takýn toplara! Bizim için deniz sayýlýr çöl ve kara!” Tekerlek takýldý toplara birer birer, Çadýr bezlerini kestiler ve biçtiler, Sonra da taktýlar toplara, iþte yelken, Faydalanmak gerek güçlü rüzgar eserken. Yýldýrým hýzýyla, girildi büyük çöle, Yerle bir edildi, girilmez denen kale. Tek tek fethedildi, birçok fesat ocaðý, Atalarým böyle getirdi yeni çaðý!..
25.12.2005
Sosyal Medyada Paylaşın:
ekremsama Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.