Bu gece uykum kaçtý. Bu sefer huysuzluktan deðil ama. Sen ile üþümekten olsa gerek. Bir sosyalist cafesinde yanyana ama birbirinden uzak ken. Bu kent bu kadar mý soðuktu ýsýnýr ken her kelimeyle. Bu gün her aþýðý uykusundan eder. Hep senin ile üþümek çok güzel.
Sonra kafeden uzaklaþtýk. Senle yemek yedik. Sonra evin yolunu tutuk. Kýsacýk bir vedayla bitti günümüz. Senle donmak bile güzel. Sen gittin ya asýl þimdi üþyorum. Yatak yorgan ýsýtmýyor beni. Oysa baþ ucumda dursan. Ýki nini söylesen bir kedi misali kývrýlýr uyurdum bacaðýnda
Sosyal Medyada Paylaşın:
azat welat Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.