Vicdanýma mahkum oldum
Hiç kimseye kýyamadým.
Vurmak için fýrsat buldum
Acýdým da vuramadým.
Her denene hep inandým
Sahteleri gerçek sandým
Tez yordular yolda kaldým
Menzilime varamadým.
Kimilerin kardeþ bildim
Dert ortaðým sýrdaþ bildim
Haramiyi yoldaþ bildim
Gerçek dostu bulamadým
Hizmet verdim suç dediler
Bu sevdadan geç dediler
Yol göründü göç dediler
Sabit yuva kuramadým.
Aldým baþý düþtüm yola
Eþe dosta hasret kala
Muhtaç oldum üç beþ pula
Yeter akçe tutamadým.
Þöyle böyle geçer günler
Yarýna hasrettir dünler
Huda bir gün yardým eyler
Onsuz hülya kuramadým.
Yusuf Oðuz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.