Yalan deðil çok seviyorum. Kalbim aðrýyor. En çokta aþkýný haykýramadýðýndan aðrýyor. Sersemletiyor þu garip yüreðimi. Uzaktan bakmaya dayanamayýp, Akýtýyor kanlý yaþlarýný içine zavallý. Kimseler duymadý haykýrarak aðladýðýný. Hayalini koynumda uyuttum hep. Onu bende yaþatacak çok þeyinden birisiydi hayali. Hayalinin hatýrasý bile yetiyor,bu aciz bedenime. Hayali yataðýmda; Ateþli bir seviþme ama o bir buz... Her dokunduðumda eritiyorum,santim santim. Yok ediyorum ama kýyamýyorum da. Benden gideli dünler olmuþtu. Hatýrasý da yetmiyor artýk. Göz yaþlarým dinmiyor,sýðamýyorum bu koca yataða. Yetmiyor artýk bir kalem bir kaðýt. Hadi durmasana ellerim! Anlat aþkýmý! Sayfalarca... Ali Sarýgül ’’platonik bir aþka hitaben’’
Sosyal Medyada Paylaşın:
Alisarıgül Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.