Yazmak Yetmiyor Artık Seni

Yazmak yetmiyor artýk seni
kalbimi girip o kaosu görmen gerekli
bende olan her bölgem sana gitmeye meyili
senin yollarýn yine dikenli yine zehirli ölmeyi
göze aldýmda sensiz yaþamak yok umrumda

Yazmak yetmiyor artýk seni
türkü olup okumalýyým içimdeki sevgini
unutmanýn adýný asla yazýp defettim
sensizliðin çaresini yine sen ilan ettim

Ýçim senden ibaret baþkalarýný aþka idam ettim
bugüne belki yalnýzlýkla geldim ama senle aþký keþfettim
senin aþkýný sen yokken bile meþk ettim
kuruyan aðaçlar gibiydim her den kururdum senle baharý bildim yeþerdim

Ýçimdeki boþ manzara þimdi senin için gül bahçesi oldu
sen gelmeden sanma ki bende bir kaç gül soldu
verimsiz bir bað idim bakaným yoktu dað oldu
Seninle çeyrek asýrlýk bir bað yeniden can buldu

Sen geldin düþman sandýðým gecelerime son veren güneþ dostum oldu
Sen geldin baharla aram bozuktu bana uðramýyor diye bu sefer ilk bana vurdu
sen geldin yalnýzlýk kaderim artýk derken yeni bir kader baþtan aþktan bir hayat kuruldu
sen geldin hiçbir güle konamaz dediðim bülbülüm ömrüme senle güldü ötmeyen bülbül öttüde öttü.
Sosyal Medyada Paylaşın: