Zamansýz giden kuþlar gibiydi aþkýmýz Ucup giderken ..tutamadýk yarýnlarýmýzý.. Bak sevgilim hasret rüzgarlarýna .. Kim derdi esecek bir gün bizim için.. Zamansýz kuruyan yapraklarýmýz ... Bir esintinin eþiðinde döner düþer topraða..
Bir hayal kurarsýn sebepsiz yere Hic bir gerceði yansýtmayan.. Oysa kollarýnda sevgili yerine .. Ne kadar zormuþ insanýn bir nesneye sarýlmasý.. Ve dolarken gözleri bir ayrýlýk þarkýsýna .. Tekrar baþa sarmak tekrar seni Yaþamak.. Tekrar baþa sarmak ..tekrar tekrar.Hýckýrýklar icinde seni seviyorumu ...mýrýldanmak..
Ben hiç yalnýz kalmadým hep beþ kiþiydik ben ve dört duvar..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Noah Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.