Bakmayýn yüzümdeki çizgilere
hepsinin yeri ayrýdýr bende ......
Yýllarýn verdiði yorgunluk omuzlarýmda .....
Gelip geçen hayat yýpratsada bedenimi ruhum hala çocuk gibi
Gülümsemeyi unutmuþ dudaklarým bir nefes çeker içime
bitmeye yüz tutmuþ sigaramdan ......
Sanki hesap sorar gibi yýllara aðarmýþ saçlarým ve sakalým .......
Bir zamanlarýn býçkýn delikanlýsýndan eser kalmasada içimde
Yaþattýðým hatýralarým hiç bilinmeyecek ne düþündüðüm ....
Adam yerine koymasada tüm insanlar görünüþüm aldatýr onlarý .....
Vazgeçmiþim hayattan
vazgeçmiþim en büyük aþkýmdan
ne kaldý elimde yanan bir sigaradan baþka ........
Acýlarý kederleri hepsini attým bir tarafa
kalan bir kaç günlük ömrümde bom boþ bakýyorum artýk hayata .....
MEDÝHA KARAHAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.