ESKİDEN(İZ)

Akýl nevrotik karnavalda kaybolan eski kumandan
Vakit tamam
Son takvim yapraðý da düþtü duvardan
Damardaki zehir ne alkolden, ne tütünden
Ne de ciðeri mesken tutan dumandan

Varlýðýnda mayalanan kalp
Yokluðunda yaðmalandý
Harp bitmez harf bitmeden sýfatlardaki
Ya merhamet
Ya merhum et çeþmibülbül!
Kapýnda bekleyen o kýrgýn (a)yaz akþamý
Karnavalda samba yapan karagül

Gözüme denizdi, çakýl(dý) gönlüme
Uçurtma ancak baðlarsan uçar
Baðlarýmý çözdü ve býraktý beni
Düþtüm düþebildiðim yere kadar

Puslandý baþým, düþüncelerim
Sustu akýl
Silsem bile geçmiþi unuttum diyemem
Hafýzamda eskilerden iz kalýr
Bakýþlarý yakar yine, od verir
Silsem bile defalarca, is kalýr

Tek yanaðýndaki gamze, heceleyin çaðýrýverir
Ya da ben öyle sanarým
O, yaþananlarý kurþuna dizer
Ben yaþanacaklarý asarým

Açýk uçlu sorularla suçlarým surlarý
Koçbaþým ve olmasa da ordularým
Bir korkularým vardýr omuzlarýma yük
Bir de çok büyük suskularým

Kehanet penceresinde kaybolmuþtu eskiden iz
O, gökte her zaman ay
Ve ben uzak eski deniz

Silsem de defalarca buðusunu camlarýn, göremem
Geçmez sokaðýmdan, þehrimden gitti
Hala cevap gelmedi ölü kuþlarla yolladýðým mektuplara
Bu kaçýncý haziran, bu kaçýncý gel gitti


Sosyal Medyada Paylaşın: