Ve sustunuz siz Silahlar patladý gecenin kalbinde Ses vermediniz...
Ve sustunuz siz Çocuklar aðladý Memleketim aðladý Ses vermediniz...
Gök gürledi hoyrat eller zulmüne Kuþatýlmýþ sýnýrlarým var Artýk düþtüðü yerden fazlasýný yakýyor köz Mühürlenmiþ kalpler suskunluðunda Gömdünüz çýðlýklarýnýzý Ve sustunuz siz...
Mangal boþken savurdunuz hep külleri Kuru sýký ateþler ettiniz þahsi suretlerinize Kývrak bakýþlar takýndýnýz Lâl olmuþ dillerin ufkunda Ve sustunuz siz...
Kahkaha salan pozlar verdiniz manþetlere Büyük puntolara aþýktýnýz Küçücük sevinçlere muhtaçken ülkemin çocuklarý Geleceði çaldýnýz Iþýklarý söndürüp kasalar dizdiniz tablo arkalarýna Haykýrýþlarý tutsak ettiniz Ve sustunuz siz...
“ sevdalýyým sevdalýyým sana ýrgatýn baðrýndan sökülen þafak “
Ýmdat Özcan 21.12.2006 - Kartal Sosyal Medyada Paylaşın:
İmdat Özcan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.