gitmek gerekir bazen
sýðdýrmak gerekir yollarý yüreðine
o taþlý yollarýn ardýna
koþmak gerekir günü geldiðinde
bakmadan ardýna usulca
göz göze gelmeden gizlice
tüm vedalara küskün
bir hoþça kal cümlesinden uzak
en uzak þehre yakýn
düþler kurmalý giderken
gitmeli sevdiðim
ihtiyacýmýn olduðu bu son günde
gitmeli uzaklara
çok uzaklara
hani gel dediðim de
neden diye sorduðun bir anda
gitme zamaným gelmiþti belkide
ve þimdi ben gidiyorum
gidiyorum sevdiðim
geride býraktýðým onca yýllara inat
bir daðýn eteðinden bakýyor kalbim
uzanmýþ gözlerim gökyüzüne
yollarý çaðýrýyor düþlerim
sen hiç vurdunmu baþýný dört bir duvara
yaþadýn mý piþmanlýðý en acý tarafýyla
çok zor biliyorum ama anlatamýyorum
elbette sevdiðim
gitmek zor hemde çok zor biliyorum
ama kalmak da yýkýk bir kent bu gün
bir þehrin ýþýksýz bir caddesi gibi
yaþayamam sevgili
kýrýk bir aynanýn bir çizgisi gibi
çatlayan bir yoldan gidiyorum þimdi
can kýrýklarý batýyor yakýyor canýmý
acýtýp kanatýyor aðlatýyor
biliyorum
bile bile gidiyorum
bazen
bile bile atmak gerekiyor kendini ateþe
yanmak gerekiyor diri diri içinde
aldýrmadan ölüme
býrakasým geliyor gönlümü acý kadere
zor olan kalmak ondan mý gidiyorum
ya da zoru mu baþarýyorum habersizce
inan hiç bir þey bilmiyorum
tek bildiðim sevdiðim
bunlar sadece
son satýrlarým gözlerine
þöyle gider ayak yazmak istedim sadece
hani boþa gitmesin dedim gözyaþlarým
tutulmayan sözler gibi
boþa gitmesin dedim yaþadýklarým
sana dair yazmak istediðim
son satýrlarýmdý bunlar
daha yazacak çok þey vardý elbet
ama þimdi hepsini alýp gidiyorum
býrak içimde kalsýn üzülme
nasýl olsa gün gelecek
aðýrlýðýnca vuracak gözlerine
þimdi gidiyorum
bir nokta piþmanlýðýnda
son sayfayý çeviriyor ellerim
aðlýyor kalbim
aðlýyor satýr satýr gözlerim
boþ ver
sen yine de beni
güzel hatýrla sevdiðim
.
.
.
Mawish
.
.
.
SON SATIRLARIM – Mawish Þiirleri