Bizim Mahalle !

Yýllarýn ardýndan zaman konuþtu,
Beni hüzne saldý bizim mahalle...
Gecekondu apartmana dönüþtü,
Hayallere daldý bizim mahalle...





Hayra yorulmuyor böyle bir rüya,
Asýl güzelliði unuttu hülya,
«Huzurum kalmadý, batsýn bu dünya»
Taçsýz bir kraldý bizim mahalle...

Sokaklarý vardý iðde kokulu,
Sîmâlar bilirim hayat okulu,
Öfkesine yenik, her dem duygulu,
Ustura Kemal’di bizim mahalle...

Avlusu, bahçesi küçük evlerin,
Yitip gitti gölgesinde devlerin,
Ey çocuklar, hâtýralar ses verin!
Çýð altýnda kaldý bizim mahalle...

Bu düzenle bitmeyecek hesabým,
Ýlâçlarla tavan yaptý âsâbým,
Hani nerde bakkal, manav, kasabým?
Komþular bunaldý bizim mahalle...

Selâmsýz, sohbetsiz nesline yanar,
Tarihe bakar da aslýna yanar,
Bir eðreti balkon, saksýda çýnar,
Kafeste kartaldý bizim mahalle...

Payýna hep deprem düþtü, sel düþtü...
Zihinlere dertler, kurtlar üþüþtü,
Yeri geldi yoksulluðu bölüþtü
Umuttu, moraldi bizim mahalle...

Her konuda biraz þekil yaptýlar,
Kelin perçeminden kâkül yaptýlar,
Yataydan, dikeye nakil yaptýlar,
Kardeþ beytülmâldi bizim mahalle...

Aslýnda mesele çok uzun boylu,
Ne þehirli olabildi ne köylü,
Modaya kapýldý düðünlü-toylu,
Davul, zurna çaldý bizim mahalle...

Ah, anne þefkati, baba ocaðý,
Çuvallara doldu bulguru, yaðý,
Vefâlýlar yakýn eder ýraðý,
Kimine masaldý bizim mahalle...

At nalýndan kapýmýza nazarlýk,
Kýrmýzý etiket çaðdaþ pazarlýk,
Aman gözden uzak olsun mezarlýk,
Þaire melâldi bizim mahalle...

Bir mikrop bulaþtý adý frengi,
Tepetaklak müslümanýn âhengi,
Hocam mor deðil mi ineðin rengi?
Neyi kaça aldý bizim mahalle?..
Servet Yüksel
Sosyal Medyada Paylaşın: