SOMA MEZARIM OLDU ARKADAŞ
Rýzkým için girdim yerin dibine,
Ocaklar mezarým oldu ARKADAÞ.
Sýðamadým fani dünya kabýna,
Düþlerim gencecik soldu ARKADAÞ.
Besmele mi çektim evimden çýktým,
Yolda yürür iken cýgara yaktým,
Ýþte o an güne son defa baktým,
Ecel sýkýntýsý doldu ARKADAÞ.
Bir aksilik bu gün düþtü peþime,
Hayýrdýr diyerek girdim iþime,
Azrail bir anda geldi baþýma,
Ölüm kokusunu saldý ARKADAÞ.
Ateþler içinde kaldýk bir anda,
Nefes alýnýr mý böyle dumanda,
Pes ettik kaderde þimdi kumanda,
Ecel bizi böyle buldu ARKADAÞ.
Anama babama býraktým sýzý,
Gözümün önünde eþimin yüzü,
Bize de böylesi yazýlmýþ yazý,
Aklým çocuðumda kaldý ARKADAÞ.
Ozan zekim benim hikayem böyle,
Bakýp ta yüzüme aðlama öyle,
Al sazý eline aðýtlar söyle,
Soma bizi bizden sildi ARKADAÞ...
OZAN ZEKÝ TUNÇ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.