Çok küçükken gece gökyüzüne bakardým
Nereye gitsem ay peþimden gelirdi
Ayýn sadakatinden olsa gerek
Her gece gökyüzüne bakmak isterdim
Þimdi büyüdüm, ayýn yerine seni koydum
Hem daha parlaktýn,
Hem içindeki kraterleri doldurmak istiyordum.
Onca kaya parçasýný süpürerek,
Senelerce aþkýn gerçekte ne olduðunu
Sana öðretmek istiyordum
Seni sevdiðim için ben çocuklaþýyordum
Sokaklarýna birbirinden baðýmsýz kareler çizip
Seksek oynuyordum
Dengemi kaybedip
Çizgilere bastýðýmda üzülmüyordum
Sýra sana geçiyordu
Sonra ben seni hayranlýkla izliyordum
Çocuk yürekli bir kadýnýn kahramaný oluyordun.
Sami Arlan..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.