KAR YAĞDI

Kar yaðdý,
karýn rengi kömürden daha karaydý
Boncuk boncuk, tane tane düþerken gökten
Hayat sustu
Bir adam köþeye usulca oturdu
Ölecekti, lakin acelesi yoktu.
Mesai zili çalmadý nasýlsa
Amir hoyrat sesiyle azarlamadý
Ortalýkta sessizliði bozan sadece ufak bir yangýn vardý
Acelesi yoktu adamýn
Önce abdestini aldý,
Sonra namaza kalktý
Paydos zili çalar endiþesi olmadan
Usulca yanan ateþin karbonmonoksidini tattý
Ölüme bir adým daha attý.
Tepesinden sesler geliyordu
Su sesi bazen,
Bazen de kül sesi
Gömüyorlardý oysa onu
Canlý canlý
Diri diri
Bir adam üzülmesin diye
Onlarca yüzlerce adamý gömüyorlardý
Aldýrmadý ama o yine..

Mesaiye ücretsiz kalýrkenki tevekkülüyle
Doðruldu kýblesine
“geliyorum” dedi Rabbisine
“simsiyah dünyayý býrakýyorum”
Kanýnýn takadi kalmamýþtý
Ayaklarýný hissetmedi önce
Yýðýldý dizlerinin üzerine
Namazý bozmak günahtýr diye
Of bile demeden
Karýncayý incitmeden usulca sustu adam
Gözleri bulandý,
Bakkaldaki veresiyeyi hatýrladý
Ýrkildi
Bankayý düþünürken içi titredi.
Peygamberi onu Teselli etti
“üzülme;
Bende ölürken zýrhým Yahudi’ye rehindi”
Dedi.

Sosyal Medyada Paylaşın: